جدول جو
جدول جو

معنی آتش باره - جستجوی لغت در جدول جو

آتش باره
(تَ رَ / رِ)
چخماق. (فرهنگ نعمهاﷲ)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از آتش برگ
تصویر آتش برگ
آتش زنه، آتش گیره، هر چیزی که با آن آتش روشن کنند، فروزینه، شیاع، پیفه، آفروزه، پد، مرخ، حطب، پوک، پده، وقود، پرهازه، هود، آتش افروز، وقید
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از آتش بازی
تصویر آتش بازی
بازی کردن با آتش، از مراسم جشن و شادمانی که آلات و ادواتی از باروت به شکل های گوناگون درست می کنند و هنگام شب آن ها را آتش می زنند
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از آتشبار
تصویر آتشبار
توپ، یک واحد از قسمت توپخانه شامل چهار گروهان، هر چیز توام با درخشش ناشی از عصبانیت مثلاً نگاه آتشبار، بسیار گرم
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از آتش وار
تصویر آتش وار
مانند آتش در بالا گرفتن و افروخته شدن سریع
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از آتش پاره
تصویر آتش پاره
شراره، ریزۀ آتش که از زغال یا هیزم که در حال سوختن است جدا شود و به هوا بجهد، جذوه، آییژ، ابیز، ضرمه، ایژک، آلاوه، لخشه، لخچه، اخگر، سینجر، خدره، جرقّه، جمر، جمره، بلک، ژابیژ
کنایه از زرنگ، چابک
کنایه از موذی، کودک شریر
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از آتش خانه
تصویر آتش خانه
کوره، جای روشن کردن آتش، آن قسمت از ماشین یا کارخانه که مواد سوختنی در آن ریخته می شود و آتش می گیرد، آتشکده، اسلحه خانه
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از آتش گیره
تصویر آتش گیره
هر چیزی که با آن آتش روشن کنند، حطب، آتش برگ، پده، پد، پرهازه، پیفه، شیاع، هود، پوک، فروزینه، آتش افروز، آفروزه، مرخ، وقید، وقود
فرهنگ فارسی عمید
(تَ)
آنکه در شغل و پیشۀ خویش مباشرت با آتش دارد همچون گلخنی و مطبخی و آهنگر و مانند آن، مجازاً، خشمگین و شتاب زده و بدکار. (برهان)
لغت نامه دهخدا
(تَ نَ / نِ)
معبد آتش پرستان. آتشکده. آتشگاه. بیت النار. بیت النیران: و این آتشخانه را که داریم و خورشید را که داریم نه بدان داریم که گوئیم این را پرستیم اما بجایگاه آن داریم که شما محراب دارید. (تاریخ سیستان) ، مجموع سلاح آتشین از توپ و تفنگ و نظائر آن در فوجی از سپاهی، آتش خانه سماور و کشتی و راه آهن، قسمتی که آتش در آن است. و آتش خانه تفنگ، درون لولۀ آن است
لغت نامه دهخدا
(تَ خوا / خا رَ / رِ)
رجوع به آتش خوار شود
لغت نامه دهخدا
(تَ)
فعل و عمل آتش کار
لغت نامه دهخدا
(تَ)
مانند آتش. زود بالاگیرنده و زود فرونشیننده: اسکندر مردی بود که آتش وار سلطانی وی نیرو گرفت و بر بالا شد روزی چند سخت اندک و پس خاکستر شد. (تاریخ بیهقی)
لغت نامه دهخدا
(تَ بَ)
چخماق. آتش زنه:
شد آنچنان برطوبت هوا که آتش برگ
ز سنگ قطره برون آورد بجای شرار.
حسین ثنائی
لغت نامه دهخدا
(تَ)
سموم. باد گرم
لغت نامه دهخدا
(تَ رَ / رِ)
آتش افروزنه:
شه آتشدان و آتش گیره این مشت عوان خس
که بهر خانمانها سوختن باشند اعوانش.
جامی.
، چخماق
لغت نامه دهخدا
ریزنده آتش (شخص یا شی)، چخماق، تفنگ، توپ، یک واحد از توپخانه شامل چهار گروهان
فرهنگ لغت هوشیار
خورنده آتش فرو برنده آتش به حلق، حرام خوار رشوه خوار، شتر مرغ (چه او را خورنده آتش دانند) ظلیم نعامه، سمندر قفس
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از آتش بازی
تصویر آتش بازی
بازی کردن با آتش
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از آتش برگ
تصویر آتش برگ
آتش زنه چخماق
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از آتش باد
تصویر آتش باد
سموم، باد گرم
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از آتشپاره
تصویر آتشپاره
پاره آتش اخگر، کرم شب تاب، زرنگ چابک داهی، موذی شریر
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از آتش وار
تصویر آتش وار
مانند آتش، زود بالا گیرنده وزود فرو نشیننده
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از آتشباره
تصویر آتشباره
چخماق
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از آتشبار
تصویر آتشبار
ریزنده آتش (شخص یا شیء)، چخماق، تفنگ، توپ، یک واحد از توپخانه شامل چهار گروهان
فرهنگ فارسی معین
تصویری از آتش باد
تصویر آتش باد
باد گرم، باد مسموم
فرهنگ فارسی معین
تصویری از آتش بازی
تصویر آتش بازی
بازی با آتش، افروختن آلات و ادواتی که با باروت به صورت گوناگون ساخته می شود
فرهنگ فارسی معین
تصویری از آتش بهار
تصویر آتش بهار
((بَ))
گل سرخ، لاله
فرهنگ فارسی معین
تصویری از آتش گیره
تصویر آتش گیره
((~. رِ))
آن چه با آن آتش افروزند (پنبه، خار، هیزم)، آتش افروزنه
فرهنگ فارسی معین
تصویری از آتش پاره
تصویر آتش پاره
((~. رِ))
پاره آتش، اخگر، کنایه از کودک شریر
فرهنگ فارسی معین
تماشای آن:به جشنی دعوت خواهید شدآتش بازی کردن: در یک بازی در فضای باز شرکت خواهید کرد اگر خواب ببینید جایی آتش گرفته اما در آتش سوزی کسی جان خود را از دست نداده است، نشانه آن است که با وقوع حادثه ای شادمانی و نشاط خاطر شما قراهم خواهد شد. لوک اویتنهاو
فرهنگ جامع تعبیر خواب
درخشش برق آسمان آذرخش
فرهنگ گویش مازندرانی
آتشدان سماور، محلی برای خشک کردن برگهای توتون، گلخن حمام
فرهنگ گویش مازندرانی